Terima Kashi!! Sama Sama

Hello, How are You, What is your name?
En dat dan zo'n 200 x per dag! Maar eerlijk waar, het went!
Vanaf mijn laatste reisverslag ben ik in Pandangbai terecht gekomen en de volgende dag naar Gili air gegaan. Gelukkig niet misselijk geworden op de boot, al had ik wel een aanvaring met de schipper bij binnenkomst. Dit was eigenlijk mijn eerste echte aanvaring met een Indonesier en ik kon het ook niet meer goed maken met hem. Gelukkig duurde de boottocht maar 1,5 uur en mocht ik op zijn boot blijven, waardoor ik goed en wel aankwam op Gili air. Onderweg nog 2 dolfijnen gezien!
Op Gili air wachtte een Nederlands meisje op me die ik in Nusa Lembongan had ontmoet. En ook twee andere meisjes (van NL en Brazilie) kwamen tegelijk aan met mij. We hadden daar dus meteen een leuk groepje en hebben de eerste middag meteen gebruik gemaakt van het heerlijke warme zeewater, de ondergaande zon en het eten op het strand bij het licht van de volle maan!
De volgende dag zijn we van guesthouse veranderd omdat we in het eerste hostel in een bungalow sliepen die half buiten was en waar je alles kon horen. Dit voelde echt als een soort kamperen, wat heel erg leuk is, maar niet in Indonesie! Captain Coconut (naam van het nieuwe hostel) it was! een leuke sfeer met zwembad en hangbedden (ideaal voor als je snel zeeziek wordt en een onrustiger slaper bent: NOT!)
Maar de buckweat banana pancakes (glutenvrij!) maakte echt alles goed!
De volgende dag gingen we snorkelen, veel mooie vissen gezien. Helaas viel het koraal wel een beetje tegen en na 2 uur rond turen in het water hadden we het wel een beetje gezien en was het tijd om aan het strand te hangen. De volgende dag zijn NL meisje en ik naar Gili Trangawan (Gili T.) gegaan, het grootste eiland van de drie en het drukste. Het staat bekend als een groot party eiland, maar ik vond het wel meevallen. Dit kwam ook hoogstwaarschijnlijk omdat we in het laagseizoen hier waren; omdat er echt een overvloed was aan restaurants en bars.
We hebben deze dag vooral op een zitzak aan het strand doorgebracht en mooie golven en mannen bekeken. Na al dat zware werk hebben we maar een voetenreflex massage gedaan voor een uur! WAUW! dat was echt heerlijk!! Ze wisten ook echt wat ze deden en we voelde ons beide hierna totaal ontspannen en mega moe! Hierdoor hebben we geprobeerd nog een drankje te doen, maar zijn we eigenlijk meteen terug gelopen naar onze homestay en hebben van ons bed en airco genoten.
De volgende dag hebben we een snorkeltour gedaan. Hier hebben we schildpadden gezien! ZO lief! en met eentje konden we goed meezwemmen, echt prachtig om zo iets van dichtbij te zien!
Ook hebben we blauw koraal gezien (wat alleen nog meer in Mexico te zien is) en mooie tropische vissen. Gelukkig had ik een anti- misselijkheidstabletje genomen, want de boot schommelde behoorlijk!
Na deze onwijs zware tocht kwamen we tot de conclusie dat we wel nog een massage verdiend hadden. Ik heb precies dezelfde als de dag daarvoor genomen, want hij was zo heerlijk! Met wel hetzelfde resultaat, waardoor we beide wederom op dit grote party eiland, braf om 21:00 uur in ons bedje lagen.. De volgende dag ging NL meisje naar Bali terug en heb ik gewacht op een ander NL meisje die ik had ontmoet in Seminyak. We hadden besloten samen naar Lombok te gaan en zijn vanuit Gili T. binnen een half uurtje naar de haven Bangsal in Lombok gegaan met local boot. Vanuit hier hebben we een taxi kunnen regelen met 4 Duitsers naar Sernaru; een plaats in het Noorden van Lombok, aan de voet van de Rinjani. Niet dat wij deze wilde beklimmen, maar het uitzicht was bijzonder prachtig en vlakbij gelegen waren er twee watervallen die we graag wilde zien. De cahuffeur wilde ons helaas behoorlijk afzetten en na een goede woordwisseling heeft hij het er maar bij gelaten (de aanhouder wint zullen we maar zeggen). De volgende dag hebben we genoten van het ochtendzicht naar de top van de Rinjani en zijn we daarna naar de watervallen gewandeld. Dit was dichterbij dan gedacht en binnen 20 minuten lopen waren we bij de ene, en nog eens 20 minuten verder bij de andere. Deze laatste waterval, de Tiu Kelep, is waanzinnig prachtig en een waar natuurfenomeen! Daarna eindigde we eigenlijk alleen voor lunch in een duur resort die toevallig ook een infinitypool had waar we gebruik van mochten maken. Uiteraard met prachtig uitzicht op de vallei en de gunung Rinjani. Hierna hebben we een taxi naar Senggigi genomen. Dit is een wat meer toeristischer plaats in het midden van Lombok, aan de westkust. Hier hebben we het ons comfortabel gemaakt en ingecheckt bij het 4-sterren Kebun villa & Resort; wederom met een infinitypool, en wel 50 meter lang! Hier hebben we eerst heerlijk genoten van een goede airco, goede bedden, een warme douche met goede straal en goedwerkende Wi-Fi, WAUW! Dat voelde gewoon als zeer grote luxe!
De volgende dag wilde we eigenlijk met de scooter naar Tetebatu, een dorpje in het midden van Lombok, aan de andere kant van de Rinjani. Helaas was het de hele ochtend al aan het regenen. Rond 12:00 moesten we uitchecken en op de laatste minuut hebben we hiermee gewacht voor het weer. De regen bleef uit en er kwam weer blauwe lucht te voorschijn waardoor we gewoon maar zijn gegaan. We hebben onze grote rugzakken in het resort gelaten en een daypack meegenomen op de scooter. Na 3 uur durende tocht door o.a. de hoofdstad Mataram, een vieze en drukke bedoeling, en over slechte landweggetjes met losliggende stenen en na 4 keer verkeerd te zijn gereden, kwamen we aan bij onze homestay in het dorpje Tetebatu. Onze homestay was een klein betonnen kamertje met een 2-persoons hard bed, met vieze, zoetruikende beddengoed, en zonder ventilator of airco. Met een klein badkamertje er bij waar alleen een toilet en 2 emmers stonden en een waterkraan, geen douche.
Oke.... Hier waren we wel even stil van... Waarschijnlijk ook omdat het verschil met de vorige accommodatie zo inmens groot was!
Zo bsefte ik me hierna maar al te goed, hoe goed ik het in Nederland heb en dat ik dus elke dag wakker mag worden in een 4-sterren hotel voor Indonesische begrippen... Wat een rijkdom!
We hebben snel onze tassen gedropt en zijn een straatje verder op gaan eten in het enige restaurant van het dorp. De mensen hier waren heel lief en we kregen een overheerlijke lunch. Daarna stond er opeens een groep van 18 man voor ons, gedeeltelijk Nederlandsers. Zij waren van Shoestring reizen bleek later en hadden hier een boom gepland... haha, dat was wel raar, zo in the middle of niks.
Vlak voor zonsondergang hebben we met een locale gids nog een wandeling gemaakt door de rijstvelden (wauw, deze waren wel erg mooi), door de groente plantages en naar het apenbos. Helaas was het toen al schemerig, waardoor we geen zwarte apen meer hebben kunnen zien.
We zaten nog vol van onze lunch, en omdat de mannen wel erg geintereseerd in ons waren en wij vooral erg moe waren, zijn we lekker onze kamer op gaan zoeken. Ik denk dat we bijna 10 uur geslapen hebben, maar dan niet echt goed. Na een ontbijtje (lees: bananen tros en thee) zijn we nog naar een waterval gelopen en daarna hebben we ons weer op de scooter gehesen en klaargemaakt voor de terugweg.
Teruggekomen in Senggigi is het NL meisje naar Gili T. gegaan en ben ik hier nog een dag en nacht gebleven.
De volgende dag ben ik naar Koeta (Zuid- Lombok) afgereisd waar ik de aankomende dagen zou blijven.
Lombok is een stuk ruiger als het gaat om de natuur en er zijn dan ook grote stukken land die nog niks van toerisme weten. Senaru en Tetebatu waren dan ook moeilijker te bereiken en was wel erg fijn om dit samen met iemand te doen! De mensen zijn hier wel erg aardig, maar ook hier gaat het grotendeel om geld.
Na Koeta zal ik weer terug gaan naar Bali en over een weekje vlieg ik naar de Filipijnen; opweg naar het volgende avontuur: SPANNEND!